Miejska i Powiatowa
Biblioteka Publiczna

Podczas wojny 1920 roku Polacy dwukrotnie mogli zdobyć Moskwę i obalić reżim bolszewików. Musieliby jednak zawrzeć przymierze z białymi rosyjskimi generałami. Najpierw z Antonem Denikinem, potem z Piotrem Wranglem.

Niestety Józef Piłsudski odrzucił tę możliwość i podjął tajne rozmowy z Włodzimierzem Leninem. Uważał bowiem, że Rosja czerwona będzie dla Polski mniej groźna niż biała.

Był to katastrofalny błąd. Polacy nie tylko ocalili bolszewizm, ale i zaprzepaścili szansę na odbudowę potężnej Rzeczypospolitej w przedrozbiorowych granicach.

Choć wygraliśmy bitwę warszawską, cała wojna z bolszewikami skończyła się dla nas klęską. Podpisując w 1921 roku fatalny traktat ryski, rzuciliśmy na pastwę Sowietów połowę terytorium Rzeczypospolitej i półtora miliona Polaków. Ludzie ci padli ofiarą czerwonego holokaustu.

Polska zapłaciła za to gorzką cenę 17 września 1939 roku.

Mamy być dumni, że wstaliśmy z kolan, a nie zauważać, że upadliśmy na głowę.Narzucają nam język nienawiści. Wyzywają od zdrajców i odmawiają polskości.Koszulka z napisem ""Śmierć wrogom ojczyzny" ma być miarą patriotyzmu.Świat jeszcze przed chwilą patrzył na nas z podziwem. Liczono się z naszym zdaniem. Byliśmy wiodącym państwem Europy. Dziś patrzy się na nas ze zdumieniem. Stoimy z boku. Władza mówi, że dumnie, ale faktem jest, że samotnie.Po co nam Unia Europejska? Czy zagraża nam Rosja? Na ile możemy polegać na USA? Jak wrócić do wielkiej gry?Na takie pytania odpowiada Radosław Sikorski, wykładowca Harvardu, były minister obrony i spraw zagranicznych. Człowiek, który prowadził grę z największymi: Clinton, Ławrowem, Merkel czy Janukowyczem.

Rosyjska ruletka to, niczym współczesny House of cards, opowiedziana jak najlepszy kryminał wielowątkowa historia polityczna, szpiegowska, finansowa, dyplomatyczna i obyczajowa. Autorzy prześledzili rosyjskie interesy Trumpa, i prześwietlili zaskakujące powiązania jego bliskich współpracowników. Zrekonstruowali śledztwa w sprawie rosyjskiego hakowania, w tym głośnego włamania do komputerów Krajowego Komitetu Partii Demokratycznej z 2015 roku, określanego jako nowa wersja Watergate, opisali aferę z mailami Clinton i szefa jej sztabu Podesty, ujawnili wstrząsające taktyki i statystyki dotyczące infiltracji amerykańskiego Internetu przez rosyjskie służby specjalne. Książka analizuje też skutki, jakie niesie ze sobą ten nowy rodzaj wojny na przyszłość. Jak bronić się w świecie, w którym fake newsy mogą stanowić "absolutny dynamit" zdolny wysadzić go w powietrze?

Czy amerykański prezydent zmówił się z rosyjskim rządem, aby wygrać wybory? To pytanie to centralna kwestia polityczna naszych czasów: Każdy obywatel każdej demokracji powinien znać tę historię, ponieważ jeśli manipulacje w mediach społecznościowych i machinacje hackerskie mogą zniekształcić politykę amerykańską, to mogą też zniekształcić wszelką politykę w dowolnym miejscu.
[Anne Applebaum, dziennikarka “The Washington Post", laureatka nagrody Pulitzera za książkę “Gułag"]

To fantastyczna kronika ingerencji Rosji w prezydencką kampanię w Stanach Zjednoczonych w 2016 r. i opis przerażającej bezsilności Amerykanów, którzy nie potrafili dać należytego odporu agresywnym mundurowym i cywilnym hakerom Putina. Fascynujące są opisy jak amerykański miliarder w obcym kraju lgnie do ludzi absolutnie szemranych, zawiera podejrzane transakcje, wdaje się w perwersyjne przygody seksualne. Ileż po tym wszystkim “haków" muszą mieć w Rosji na 45. prezydenta USA.
[Wacław Radziwinowicz, wieloletni korespondent "Gazety Wyborczej" w Rosji]

Solidne dziennikarskie śledztwo dwóch bardzo doświadczonych dziennikarzy. Każda strona tej książki jest absolutnie porywająca.
[Bartosz Węglarczyk, dziennikarz Onet.pl, były korespondent "Gazety Wyborczej" w Rosji i w USA]

Isikoff i Corn znakomicie pokazują nieprzygotowanie i bezradność Parti Demokratycznej, sztabu Hillary Clinton i popierającego ją Białego Domu w obliczu rosyjskiej cyber-dywersji, którą można było przewidzieć. Bogato i rzetelnie udokumentowana książka jest pasjonującą opowieścią o konfrontacji skrępowanej konwencjami polityki tradycyjnej, reprezentowanej przez przegraną kandydatkę Demokratów, z bezwzględnością post-polityki uprawianej przez Moskwę za przyzwoleniem adwersarzy Clinton w Waszyngtonie.
[Tomasz Zalewski, długoletni korespodent PAP i "Polityki" w USA]

Ukraiński gambit należy do gatunku political fiction. Jest to thriller polityczny doskonale osadzony w realiach ukraińskich, które autor zna z autopsji. Akcja powieści obejmuje okres między listopadem 2013 r. a lutym 2014 r. i w znacznej części rozgrywa się na kijowskim Majdanie Niezależności. Zręcznie poprowadzona intryga ujawnia kulisy gry, której stawką jest europejska przyszłość Ukrainy. Książka stara się pokazać zróżnicowanie tego kraju, jego tragiczną historię, która wpływa na losy i kształtuje postawy jego mieszkańców. Dla głównego bohatera, Stasa Sycza, młodego studenta z Kołomyi, który trochę przypadkowo znalazł się w centrum wydarzeń, Majdan jest nie tylko doświadczeniem pokoleniowym, ale także szkołą życia. Stas przekonuje się, że cena zwycięstwa często potrafi odebrać jego smak.

To nie była wojna jak inne. Od samego początku nie miała polegać na walce z polską armią, ale głównie na masowym terrorze ludności cywilnej. Pierwsze bomby w Wieluniu nie spadły na żaden obiekt militarny, ale na prywatne domy, szpital, kościoły. Niemcy w latach 1939-1945 wymordowali, najczęściej bestialsko, ponad 6 milionów obywateli II Rzeczypospolitej. Naszych rodziców i dziadków, wujków i ciotki wywozili masowo na roboty przymusowe w głąb Rzeszy; była to praca niewolnicza. Terroryzowali i poniżali Polaków, więzili, torturowali i zabijali ich w obozach koncentracyjnych, a także w gestapowskich kazamatach. Zniszczyli setki polskich miast i tysiące wsi, które nie były żadnymi celami wojskowymi. Zrabowali i wywieźli do Rzeszy nasze skarby narodowe, dzieła sztuki, aktywa bankowe, zakłady przemysłowe, wyposażenia kościołów i domów prywatnych. Grabili wszystko, co się dało. Uprowadzili do Rzeszy w celu zniemczenia 200 tysięcy polskich dzieci. Wiele bezcennych polskich zabytków, skarbów kultury, największe archiwa i biblioteki spalili celowo, nie w wyniku żołnierskich walk.Te niemieckie zbrodnie nigdy nie zostały odpowiednio ukarane, a tylko nielicznych sprawców dosięgła ręka sprawiedliwości. O tym opowiada ta rozliczeniowa książka. Autorzy nie kończą jednak narracji na II wojnie światowej. Opisują też dzisiejsze relacje polsko-niemieckie, które są zakłamane i to głównie z winy naszego sąsiada zza Odry, choć nie bez udziału funkcjonującego w Polsce obozu zdrady. Prezydent Niemiec Frank-Walter Steinmeier 1 września 2019 r. powiedział: "Proszę o wybaczenie historycznej winy Niemiec, biorę na siebie za to pełną odpowiedzialność". I zaraz dodał: "Chcemy zachować ducha pojednania, zachować drogę wspólnego rozwoju i iść nią dalej". Polacy są wdzięczni za te słowa, ale odpowiedzialność nie może kończyć się na słowach. Niemcy są od wielu lat wyjątkowo bogatym krajem, a stały się takie głównie dzięki grabieżom dokonanym podczas II wojny światowej na terenie całej Europy, a w Polsce w szczególności. Życia ludzkiego nie da się zwrócić, ale sprawiedliwość nakazuje w pełni zadośćuczynić przynajmniej za zagrabione lub zdewastowane mienie - tego nie zrobiono do dziś.W ostatnich trzech dziesięcioleciach polityka Republiki Federalnej Niemiec wobec wolnej już Polski była tyleż bezwzględna, co cyniczna. Prezydent prosi, co prawda, o wybaczenie, ale niemieckie mass media od dawna szydzą z Polaków, zakłamują prawdę o wojnie, relatywizują winę albo w ogóle zwalają ją na ofiary swej agresji. Książka prof. Wojciecha Polaka i dr hab. Sylwii Galij-Skarbińskiej "Zbrodnia i grabież. Jak Niemcy tuszują prawdę o sobie" jest dramatyczną, miejscami aż wstrząsającą, panoramą trudnych relacji polsko-niemieckich po 1939 r. - aż do dziś. Na końcu znajdziemy rozważania na temat perspektyw naszych sąsiedzkich relacji, które powinniśmy ułożyć na zasadach partnerskich. W tym jednak celu konieczne są rozmowy i rokowania w sprawach gospodarczych, politycznych i kulturalnych, w tym także kwestii reparacji wojennych, szerzenia w Niemczech nastrojów antypolskich, zabierania przez organy państwa niemieckiego dzieci polskim rodzicom, dyskryminacji polskich firm i przedsiębiorstw, sytuacji ludności polskiej za Odrą, w tym nieustannej odmowy nadania jej statusu mniejszości narodowej. Punktem wyjścia do uczciwego dialogu musi być jednak stan realny, a nie zakłamana iluzja. Ten punkt wyjścia znajdziemy właśnie w tej książce.

"Zatem scena polityczna zdominowana została przez dwie antagonistyczne partie, które w miarę kontynuowania politycznej wojny w Polsce będą wchłaniały albo eliminowały zalążki każdej alternatywy. Bo zarówno w interesie płomiennych dzierżawców monopolu na patriotyzm, jak i uczestników obozu zdrady i zaprzaństwa leży, by ani z jednej, ani z drugiej strony nie pojawiła się żadna polityczna alternatywa."Arcymistrz polskiej publicystyki znów roznosi w pył wrogów wolności i wrogów Polski!Stanisław Michalkiewicz w najwyższej formie.